środa, 22 maja 2013

Terapeutyczna moc psa

Nie znam źródła jej mocy, nie wiem skąd się bierze. Przecież jest niesłuchana, rozpieszczona i przekonana o tym, że jest centrum wszechświata. A jednak jej mokry nos, ciepłe futro, rozbawiona natura i spokojny oddech gdy śpi, dodają mi otuchy.
Dziś nie wiem jak dawaliśmy sobie wcześniej radę bez psa.


2 komentarze:

Paula pisze...

Cudna Twoja psina. Zgadzam sie, ze pies moze sprawiac wrazenie, ze jest najwaznijeszy na swiecie i patrz na niego i skup sie na nim...ale gdy jest mi przerazliwie smutno to on to wyczuje i zapomina o sobie totalnie potrafiac byc maksymalnie skupiony na mnie. Nie wyobrazam sobie zycia bez psa. Pozdrawiam serdecznie :)
P.S. Masz przeklimatyczne zdjecia, piekne :)

cozerka pisze...

Paula - Dycha ma dokładnie jak Twój pies - gdy boli, gdy smutno i źle mam obok siebie okład z psa, nos wciśnięty we mnie i wpatrzone oczy.
P.S. Dziękuję