Gdy za oknem zimno...

zdjęcia grzeją wspomnieniami. Wakacyjny objazd po Bałkanach. Przed nami Zatoka Kotorska, widok z miasteczka Perast, gdzie czas zwalnia o ile zupełnie się nie zatrzymał.
Patrzę na to zdjęcie i pamiętam: mieszkanie nad tawerną, zapach i smak owoców morza, pokrzykiwania kucharza, przekręty kelnera (wiecznie jakaś potrawa na rachunku ekstra), lepką słodycz fig, ciepły a słony wiatr od zatoki. A za oknem w zależności w którą stronę się spojrzy - góry, morze, palmy.

Mam nadzieje, że za kilka miesięcy tam wrócę, tym razem drogą przez Serbię...marzenia :]

XIII Akcja GTWB- Cztery Łapy

Czy te oczy mogą kłamać? Czy można się im oprzeć? Mi się nie udaje i dokarmiam go wbrew rozsądkowi.


Na zdjęciu pies "wieloimienny" bo w zależności od tego kto go woła jest Burkiem, Fafikiem, Miśkiem itd.
Prawdziwy pies podwórkowy, z kategorii tych szczęśliwych, mających przestrzeń a nie łańcuch, pełną miskę, ciepłą budę i miłość właścicieli. Pies strasznie towarzyski i przyjacielski a zarazem pomimo małej postury i dobrotliwego wyglądu czujny i odważny. Poza niewielkim stadem kur pilnuje domu i chociaż nie pogryzie potencjalnych włamywaczy to narobi hałasu.

Niestety nie mój :(

Listopad...

...liście opadły

Podwórko...

....i korowód motyli. A może to nie motyle, nie wiem, nie miałam kiedy spytać.

Chwila...

nie dłużej...

A może by gdzieś tak...

się wyrwać choć na chwilkę???

Zdjęcie sprzed roku, niestety w tym roku taka zimowa wyprawa się nie powtórzy..

Niebo...

nad budującą się Warszawą.

Chryzantemy...

taki ot listopadowy kwiat.

Chleb..

Upiekłam chleb :) pierwszy w życiu, pierwszy na zakwasie, pierwszy przy którym odbywała się magia karmienia zakwasu, przygotowywania zaczynu, rośnięcia i wypiekania.
Zaczęłam w sobotę popołudniu, skończyłam w niedzielę o 5 rano. Wstawanie w nocy aby ciasto przełożyć do formy, odstawić do wyrośnięcia, wstawić do pieca i z niego wyjąć to proces niemalże taki jak przy nocnym wstawaniu do dziecka - tajemniczy i bardzo spokojny.

Na swoich chlebowych blogach Liska, Tatter, Mirabbelka czy Evenka od której wzięłam przepis pisały, że pieczenie chleba wymaga spokoju i czystych myśli, nie można się spieszyć i pospieszać. Pisały także, że sam proces przygotowywania i pieczenia wywołuje stan spokoju. Zgadzam się z nimi w 100%. Gdy chleb rośnie, rozwija się a dom wypełnia powoli jego zapach można zwolnić i poddać się jego rytmowi.

Teraz idę przygotować kolejne ciasto na kolejne chlebki aby móc nimi się podzielić. Bo ten ze zdjęcia znika strasznie szybko :)

I jeszcze jedno to jest proste i wcale nie czasochłonne - kolejne etapy wymagają 5 minut aby je przygotować a potem godziny czekania.